دیارم نیچکوه

رفتی و در این خانه دگر همهمه ای نیست

از شعر محبت، غزلی، زمزمه ای نیست

گویی که خزان آمده در باغ و سرایت

در خانه مهرت خبر از چلچله ای نیست

 بی مهر رخت یاس در این باغچه پژمرد

بین تو و خورشید بجز فاصله ای نیست

تصنیف صدای تو پر از عشق و صفا بود

بعد تو، غزلهای مرا قافیه ای نیست 

چو اهل بهشت گشتی و همسایه زهرا

از هجر غم انگیز تو دیگر گله ای نیست